ασίναντος

ἀσίναντος, -ον (Μ)

1. ο αβλαβής

2. επίρρ. ασινάντως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + σίνω, μτγν. τ. του σίνομαι «βλάπτω, ζημιώνω»].